top of page
LOGO 2PNG.png

DOCUMENTARY

ABSTRACT:
THE ART OF DESIGN

aguahoja-i-biocomposite-pavilion-mediate

BIO
ARCHI
TECTURE

"Humans have been making buildings for thousands and thousands of years with bricks and mortar, and steel and glass. But along with those materials we've also been designing carbon fiber and plastics. And these materials have left a mark on the planet. Can we design our way out of this? If we are to survive, we must design our way of this. It's now on us to decide where we are going from here." - Neri Oxman

430809-625x325.jpg
Jorge_Duro-Royo_1.jpg
silk_steve_+12.jpg
silk_steve_+13.jpg
silk_steve_+9.jpg
EXH_002_AR_LR.jpg
21934477900293.5c94f59dcba35 (1).jpg

De Amerikaans-Israëlische architect en wetenschapper Neri Oxman neemt je in de serie 'Abstract: The art of design' mee in haar ontwerpfilosofie, onderzoeksveld en wetenschappelijke aanpak over het materiaalgebruik van de wereld van de toekomst. Met het MIT Design-lab en haar Mediated Matter Group brengt ze kunst, techniek, wetenschap en design samen om de manier waarop we onze aarde vormgeven fundamenteel te veranderen. Haar focus ligt op het ontwikkelen van nieuwe materialen die volgens Oxman gemaakt zijn "voor, met en door de natuur".

 

Het in 1885 opgerichte MIT Media-Lab is een onderzoekslaboratorium van het Massachusetts Institute of Technology en de plek waar Neri Oxman haar ideeën omzet tot zeer complexe, innovatieve ontwerpen. Hoewel het lab onder de faculteit School of Architecture valt, beperkt het zich niet tot losse disciplines, maar integreert het op een onconventionele manier verschillende faculteiten tot een broeiplek voor creativiteit.

Neri vertelt over haar haar ontwerpprocessen in het lab. In het begin is er weinig structuur. Zij en haar team zoeken in alle richtingen en bekijken een breed scala aan mogelijkheden. In een reeks van onderzoeken en testen die Neri "Library of experiments" noemt, zoeken ze naar een natuurlijk materiaal of een door de natuur afbreekbare chemische samenstelling die aansluit op het project en de constructie het ontwerp. 

Ondanks haar leidinggevende rol als professor, vond ik de flexibiliteit in haar leiderschap bewonderenswaardig. Neri geeft niet alleen haar zelf, maar ook elk ander lid van de projectgroep toestemming om ideeën voor het project en zelfs het project op zichzelf op elk moment van het maakproces te mogen veranderen of andere invalshoeken te bekijken. En daarmee laat ze ook een groter thema binnen de gemeenschap van het lab zien. Een van de onderzoeksassistenten, Josh van Zak, beschrijft dit op een hele gevatte manier,

"There’s a feeling when you interact with Neri, that you could wake up tomorrow and come up with the craziest idea that you could possibly think of and it wouldn’t be out of the realm of possibility”.

In het ontwerp Silkworm Pavilion laten Neri en haar team een samenwerking zien tussen digitale en biologische fabricatie methoden en de relatie die hieruit voortkomt. Het project bestaat uit een installatie in de vorm van een 'Dome', opgebouwd uit metalen panelen in de vorm van een hexagon. De installatie combineert voorwerk van de Mediated Matter Group met het spinwerk van de zijderups.

 

Bij de traditionele vorm van zijdeproductie wordt de cocon die de zijderups bouwt ter voorbereiding op de verpopping gekookt, om zo de zijde van de cocon te ontwarren en gebruiksklaar te maken voor de verdere verwerking tot de stof zijde. De rupsen bevinden zich echter nog steeds in de cocon, waardoor ze tijdens het productieproces gedood worden.

De dome is als het ware een uitvergrote en versimpelde versie van de cocon van de zijderups. Door met een digitaal aangestuurde robot en computersoftware, die ook door het team ontwikkeld zijn, zijdedraden op de constructie aan te brengen, creëert de mens een basis voor het dier om zijn werk op voort te zetten.

 

6500 rupsen worden op locatie, waar de constructie is opgebouwd, op het paviljoen gezet. Hier spinnen de rupsen verder tot een dikke laag zijdedraad de volledige constructie vormgeeft en de rupsen klaar zijn om hun eigen cocon te bouwen en zich voor te bereiden op de verpopping tot vlinder. Mens en natuur werken zo nauw samen. De rupsen worden op deze manier niet alleen in leven gehouden, wat de productie van zijde ecologisch verantwoord maakt, maar leggen daarnaast ook eitjes tijdens de ontwikkeling van Silkworm Pavilion. Deze eitjes en de rupsen zijn goed voor de bouw van 250 nieuwe paviljoens. Hiermee is het circulaire proces compleet en ontstaat er naast een indrukwekkend interactief kunstwerk ook een ontwikkeling in de productietechnieken voor het verduurzamen van de zijdeproductie voor de toekomst.

Alles sluit naadloos op elkaar aan. Het begint met de fusie van verschillende disciplines met mensen uit verschillende werelden dat uitgroeit tot een concept en ontwerp dat door deze vereniging een samenwerking aangaat tussen mens en dier om zo een wereld te creëren waar we als collectief beter van worden. En ik denk dat dat uiteindelijk Neri's grote kracht is, het samenbrengen en het komen tot iets nieuws. Zo zegt ze dat het startte met design geïnspireerd op de natuur en wil eindigen met natuur geïnspireerd door design. In de serie geeft ze deze filosofie ook mee door de kijker dezelfde boodschap te geven, als die ze aan haar team geeft.

"I tell the team members, you have to be ready for your project to be appear in the atrium of the Museum of Modern Art, and at the same time on the cover of Nature and Science. We don't do either, It's always both.

Neri laat ook zien dat als de deeldoelstelling in de vorm van een project bereikt is en het ontwerp staat, het werk niet afgelopen is. In 2019-2020 heeft ze een tweede versie gemaakt, Silk Pavilion II.

 

In andere werken, waaronder Glass I and Glass II ontwikkelt de Mediated Matter Group een technologie en 3D-printer waarmee het printen van transparant glas voor het eerst mogelijk wordt. Dit biedt de mogelijkheid tot het maken van optische lenzen die controle geven op de manier waarop zonne-energie door de behuizing van gebouwen verwerkt wordt. Dit brengt haar werk ook tot een architectonisch niveau.

 

Bij 'Aguahoja' (water hoya) zoekt ze een alternatief voor kunstmatige materialen, zoals plastic en ontwikkelt ze met natuurlijke biopolymeren als cellulose, chitosan, chitine en pectine een structuur van biocomposiet, die gemaakt zijn alsof het uit zichzelf gegroeid is met verschillende structuursamenstellingen in dichtheid, flexibiliteit en stijfheid. Aan het eind van zijn levenscyclus, kan de structuur zo geprogrammeerd worden dat het zichzelf oplost in water. Aguahoja II is op dit moment in ontwikkeling.

De veerkracht en doorzettingsvermogen van Neri Oxman en haar team in het MIT Media Lab ervaar ik als iets ongekends. Die passie voor innovatie door middel van technologie en design met als doel de manier waarop we met de aarde omgaan te verbeteren is iets wat ik zelf ook wil ervaren en het is een droom (en doel) om van zoiets deel te mogen uitmaken.


 

bottom of page